Persian Abstract

مقدمه: ﺧﺸــﻢ و پرخاشگری در ﻫﻤﻪ فرهنگ‌ها دﯾﺪه می‌شود و از شایع‌ترین ﻣﺸﮑﻼت رﻓﺘﺎری ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻧﺎراﺣﺘﯽ و ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ دﯾﮕﺮان ﺷﺪه و ﺑﻬﺪاﺷـﺖ رواﻧـﯽ ﺟﺎﻣﻌـﻪ را ﻣﺨﺘﻞ می‌کنند. این پژوهش با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش مدیریت خشم بر کاهش سطح پرخاشگری و کورتیزول نوجوانان پسر پرخاشگر شهر نجف‌آباد در سال 1396 انجام شد. مواد و روش‌ها: روش پژوهش، نیمه­آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل و آزمون بود. آزمودنی‌ها شامل 30 نفر از دانش­آموزان پسر دبیرستانی شهر نجف‌آباد بودند که نمره بالایی در پرسشنامه پرخاشگری Spielbergerکسب کرده بودند و به‌ طور تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل (15 نفر در هر گروه) جایگزین شدند، ابتدا از هر دو گروه آزمون سطح کورتیزول به عمل آمد و سپس هشت جلسه (هفته‌ای دو جلسه به مدت چهار هفته) آموزش مهارت مدیریت خشم برای گروه آزمون برگزار شد. پس از اتمام جلسات آموزشی، بار دیگر هر دو گروه مورد آزمایش قرار گرفتند و پرسشنامه خشم اسپیلبرگر را تکمیل کردند. جهت تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. یافته‌ها: بین میانگین نمره‌های پس‌آزمون گروه آزمون و کنترل تفاوت معنی‌داری و جود داشت و آموزش مدیریت خشم بر کاهش سطح پرخاشگری و کورتیزول گروه آزمون در سطح معنی‌داری 05/0>p مؤثر بود. نتیجه‌گیری: می‌توان آموزش مدیریت خشم را به عنوان ابزاری حمایتی و مؤثر جهت کاهش پرخاشگری به شمار آورد و از آن به ‌ویژه برای نوجوانان پرخاشگر سود جست.

Title

The Effectiveness of Anger Management Training on the Reduction of Cortisol Level in Aggressive Male Adolescents in Najaf Abad City

Abstract

Introduction: Anger and aggression are found in all cultures and are the most common kind of behavioral problems, which cause discomfort and distress in others; thus, they disrupt the mental health of the community. This study aims to investigate the effectiveness of anger management training on the reduction of aggression and cortisol levels in aggressive male adolescents in Najaf Abad city in 2018. Materials and methods: The research method was semi-experimental with pre-test and post-test in two control and experimental groups. The subjects consisted of 30 high school male students in Najaf Abad who had a high score in the Spielberger anger inventory. They were randomly assigned to two experimental and control groups (n=15 in each group). First, cortisol levels were tested in each group, and then eight sessions of training in anger management skills were held for the experimental group. After completing the training sessions, both groups were tested and completed the Spielberger anger inventory again. Univariate analysis of covariance was used to analyze the data. Results: The results showed that there was a significant difference between the post-test mean scores of two experimental and control groups, and anger management training was effective on the reduction of cortisol and aggression level in the experimental group at the significant level of p<0.05. Conclusion: Anger management training can be considered as a supportive and effective tool for reducing aggression and used for aggressive adolescents in particular.