Persian Abstract

چکیده زمینه و هدف: عن النبی (ص) "من تمام عیادت المریض ان یضع احدکم یده علی وجهه اوعلی یده فیسأله کیف هو؟" روایت فوق که توسط حضرت علی (ع) و امام صادق (ع) هم نقل قول شده، سفارش می‌کند که برای آرامش بیشتر بیمار در هنگام عیادت، بهتر است فرد عیادت کننده، دست خود را بر روی دست و پیشانی بیمار گذاشته و از احوال او جویا شود. این مقاله در راستای اهمیت سفارش فوق و کاربرد آن در طب نوین تدوین گردیده است. مواد و روش‌ها: این پژوهش مروری بوده که پژوهش‌گران با جستجو در منابع کتابخانه‌ای ونیز مراجعه به بانک‌های اطلاعاتی داخلی و خارجی از طریق اینترنت، سعی نموده‌اند اطلاعات لازم را در خصوص اهمیت و فواید کاربرد لمس، و تأثیر آن بر بهبودی بیماران با تأکید بر پژوهش‌های انجام شده، جمع‌آوری نمایند. یافته‌ها: چند مطالعه کارآزمایی بالینی در بیماران بخش‌های ویژه نشان داد که واکنش‌های رفتاری قابل مشاهده (حرکات صورت، تماس چشم، حرکات بدن و تمایل بیمار به صحبت و ارتباط) و هم‌چنین کاهش ضربان قلب، کاهش فشار خون دیاستولیک، ترس و اضطراب در گروه تجربی (که ارتباط کلامی همراه با لمس را روزانه تجربه می‌کردند) با درصد بیشتری نسبت به گروه شاهد (که فقط ارتباط کلامی دریافت می‌کردند)، رویت گردید. نتایج پژوهش‌های متعدد بر روی افراد کهنسال، حاکی از افزایش احساس آرامش و خوب بودن، رضایت از خود، و اعتماد به نفس در آن‌ها بوده حتی تماس بدنی و دست در دست گذاشتن افراد مشرف به مرگ هم یک روش سازنده گزارش گردید. نتیجه‌گیری: با عنایت به محتوی این مقاله به نظر می‌رسد اگر فرآیند لمس از روی حس نوع دوستی و صداقت، و بر اساس درک بیمار از لمس و در زمان مناسب و مقتضی انجام گیرد، نقش سازنده‌ای در فعال سازی و تقویت بنیه جسمی‌روانی بیماران، خواهد داشت. واژه‌های کلیدی: لمس، ارتباط، بیمار، پیامبر اعظم

Title

The Importance of Touch During Communicating with Patient From the View of Greatest Prophet

Abstract

Background and Objective: The Greatest Prophet said that "during visiting the sick, in order to make the patient more relaxed, it is better to touch him/her forehead and hands simultaneously with questioning him/her conditions". This study has been done to determine the importance of this advice and its application in modern medicine. Materials and Methods: This study was one and researchers tried to collect the necessary information about the importance of touch and its effects on recovery of the patients by searching the library resources and internet. Results: Some semi-experimental studies have proved that this action not only establishes a better communication but also helps patient to be recovered in shorter time. Two clinical-trial studies in critical care units showed that observable behavioral actions (such as face ,eyes and body movements) tendency of conversation and also decrease of pulse rate and diastolic blood pressure in test group(which experienced both verbal communication and touch), were observed more than control group(which had only verbal communication). Various researches on elderly people showed an increase in tranquility, self-consent, self-esteem and well-being of this group, even touch and holding hands of the dying people was a proper way to stimulate the recovery. Conclusion: Regarding the content of this research it seems that if touch is done based on honesty, philanthropy and the patient sense and in its proper time will play an effective role in activation and improvement the physical and mental condition of patients. Key words: Touch, Communication, Patient, Greatest Prophet