Persian Abstract

مقدمه: در میان درمان­های روان­شناختی، درمان ذهن­آگاهی بخشش­محور و درمان هیجان­مدار می­توانند برای زنان آسیب­دیده از پیمان­شکنی همسر مفید باشند. بر همین اساس، این پژوهش با هدف تعیین تأثیر درمان ذهن­آگاهی بخشش محور و درمان هیجان­مدار بر افسردگی و تاب­آوری زنان آسیب‌دیده از پیمان­شکنی همسر اجرا شد. مواد و روش ­ها: این پژوهش از نوع کارآزمایی آموزشی (نیمه آزمایشی) سه گروهی دو مرحله­ای (پیش‌آزمون و پس‌آزمون) بود. جامعه آماری پژوهش زنان آسیب‌دیده از پیمان­شکنی همسر در شهر اصفهان بودند که 45 نفر از آن­ها به صورت هدفمند انتخاب و به­طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه تاب­آوری استفاده شد. گروه درمان ذهن­آگاهی بخشش محور به مدت 11 جلسه و گروه درمان هیجان­مداربه مدت 9 جلسه تحت درمان قرار گرفتند. داده­ها از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) تحلیل شد. یافته ­ها: بین درمان ذهن­آگاهی بخشش محور (37/10) با گروه گواه (53/20) در افسردگی در پس­آزمون  (001/0>p)، و بین درمان ذهن­آگاهی بخشش محور (40/93) و درمان هیجان­مدار (13/88) با گروه گواه (33/63) در تاب­آوری تفاوت معنی­داری وجود داشت (001/0>p). اما بین درمان هیجان­مدار (67/13) با گروه گواه (53/20) در افسردگی تفاوت معنی­داری دیده نشد. نتیجه ­گیری: بر پایه یافته­های پژوهش، درمان ذهن­آگاهی بخشش محور برای درمان افسردگی و تاب­آوری و درمان هیجان­مدار نیز برای تقویت تاب­آوری زنان آسیب­دیده از پیمان­شکنی همسر مؤثر هستند. توصیه می­شود در راستای ارتقاء توان و سلامت روان­شناختی زنان آسیب‌دیده از پیمان‌شکنی همسر، این دو درمان مورد استفاده قرار گیرند.

Title

The Effects of Forgiveness-Based Mindfulness Therapy and Emotionally Focused Therapy on Depression and Resiliency in Women Affected by Their Husbands’ Infidelity

Abstract

Introduction: From among psychological treatments, the forgiveness-based mindfulness therapy and emotionally focused therapy can better help women affected by their husbands’ infidelity. The objective of this research is to determine the effects of the forgiveness-based mindfulness therapy and the emotionally focused therapy on depression and resiliency in women affected by their husbands’ infidelity. Materials and Methods: The research method and design included an educational trial (semi-experimental), with three groups and two stages (the pre-test and post-test stages). The research statistical population included the women who had been affected by their husbands’ infidelity in Isfahan city, in 2017, from among which 45 women were selected and then randomly assigned to three groups. To measure the dependent variables, the Becks’ Depression Inventory (BDI), and the resiliency questionnaire were utilized. The group of "forgiveness-based mindfulness therapy" received 11 sessions of treatment, and the group of "emotionally focused therapy" received 8 sessions of treatment, but the control group received no treatment. The data were analyzed using the multivariate analysis of covariance (MANCOVA). Results: The results indicated a significant difference between the forgiveness-based mindfulness therapy (37/10) for the control group (20.53) in terms of depression in the post-test and the pretest ( p less than 0.001), and there was a significant difference between the forgiveness-based mindfulness therapy (93.40) and the emotionally focused therapy (88.13) for the control group (66.33) in terms of resiliency ( p less than 0.001). However, there was no significant difference observed between the emotionally-focused therapy (13.67) for the control group (20.53) in terms of depression­ ( p greater than 0.05). Conclusion: Considering the research findings, the forgiveness-based mindfulness therapy is effective in treating depression and resiliency, and the emotionally focused therapy is effective in enhancing the resiliency of women affected by their husbands’ infidelity. Therefore, it is recommended that these two therapies be used to improve the mental health and well-being of women affected by their husbands’ infidelity.