Persian Abstract

مقدمه: نوجوانی در چرخه رشد افراد، دوره­ای بحرانی محسوب می­شود که عوامل متعددی می­توانند بر آن تأثیر گذاشته و مسیر رشدی نوجوان را دچار تغییر مثبت و یا منفی نماید. بر همین اساس هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه شیوه­های فرزندپروری با بلوغ اجتماعی و سبک­های مقابله­ای دختران نوجوان بود. مواد و روش ­ها: در این پژوهش توصیفی، جامعه آماری شامل کلیه دختران نوجوان ۱4-۱1 ساله شهر اصفهان که در سال تحصیلی ۱۳۹۳-۱۳۹۴مشغول به تحصیل بودند، بود. جهت انتخاب حجم نمونه ۲۵۰ نفری، از روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای چندمرحله‌ای استفاده شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه­های شیوه‌های فرزندپروری، مقیاس سبک‌های مقابله‌ای و پرسشنامه بلوغ اجتماعی بود. داده­های حاصل از پژوهش با روش آماری  ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ­ها: نتایج پژوهش نشان داد که راهبرد مسئله مدار با مشارکت والدین (۰/۲۳r=)  و ضعف در نظارت (۰/۳۸-r=)، راهبرد هیجان­مدار با عدم ثبات در برخورد (۰/۲۹r=)، راهبرد گریز- اجتناب با ضعف در نظارت (۰/۳۷r=)، کفایت شخصی با فرزندپروری مثبت (۰/۳۳r=)، کفایت میان فردی با مشارکت والدین (۰/۲۵r=) و با فرزندپروری مثبت (۰/۳۶r=)، مقیاس کفایت اجتماعی با مشارکت والدین (۰/۴۱r=) و فرزندپروری مثبت (۰/۳۰r=) دارای رابطه معنی­دار می­باشد (۰/۰۰۱p less than ). نتیجه­ گیری: بر اساس یافته­های حاصل از پژوهش که نشان از رابطه بین شیوه­های فرزندپروری با بلوغ اجتماعی و سبک­های مقابله­ای دختران نوجوان داشت، چنانچه والدین تحت آموزش­های فرزندپروری نوین قرار گرفته و با اصول علمی و اساسی فرزندپروری آشنا شوند، بر بلوغ اجتماعی و سبک­های مقابله­ای دختران نوجوان تأثیرگذار خواهد بود.

Title

The Relationship between Parenting Methods and Social Puberty and Coping Styles in Female Adolescents in the City of Isfahan in 2015

Abstract

Introduction: adolescence is considered as a critical period in the people’s growth cycle and also the trend of growth route and may be affected by both positive and negative factors. The purpose of the present study was to investigate the relationship between parenting methods and social puberty and coping styles in female adolescents in Isfahan city. Materials and Methods: the present study had a descriptive design. The statistical population of the study included all 11-14 year-old female adolescents studying in the city of Isfahan in the academic year 2014-15. A multi-stage clustered random sampling method was used to select a sample of 250 individuals. The study instruments included the questionnaire of parenting methods, scale of coping styles and the questionnaire of social puberty. The data achieved from the study were analyzed through Pearson correlation coefficient statistical method. Results: the results of the study revealed that problem-oriented strategy with the parents participation (r=0.23) and weakness in supervision(r=-0.38), emotion-oriented strategy with lack of stability in conduct (r=0.29), escape-avoidance strategy in supervision (r=0.37), personal accomplishment with positive parenting (r=0.33), interpersonal accomplishment with the parents participation (r=0.25) and with positive parenting (r=0.36), scale of social accomplishment with the parents participation (r=0.41) and positive parenting (r=0.30) hada significant positive relationship (p less than 0.001). Conclusion: according to the findings of the study implying the relationship between parenting methods and social puberty and coping styles in female adolescents, in case the parents are under modern parenting training and are familiar with scientific and basic principles of parenting, it will be effective on social puberty and coping styles of female adolescents.