Persian Abstract

مقدمه: یکی از مهم‌ترین آسیب‌های اجتماعی، اختلالات اعتیادی و مرتبط با مواد است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش رفتار درمانی دیالکتیک بر وسوسه مصرف­کنندگان مواد (افیونی - مت آمفتامین) انجام گرفت. مواد و روش ­ها: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل مردان با اعتیاد به تریاک، هرویین، شیره و شیشه مراجعه­کننده به مراکز ترک و درمان اعتیاد شهرستان شهرضا بود. برای اجرای مداخله آموزشی، 45 مرد مصرف­کننده مواد به شیوه نمونه‌گیری غیراحتمالی در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه گمارده شدند. 15 نفر در گروه آزمایش مواد افیونی، 15 نفر در گروه آزمایش شیشه و 15 نفر در گروه گواه قرارگرفتند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه عقاید وسوسه­انگیز (beck) بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی، از نوع پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه گواه بود. پس از یازده جلسه 90 دقیقه­ای آموزش گروهی مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیک، داده‌های به دست آمده با روش آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته­ها: نتایج نشان داد که آموزش متغیر مستقل بر وسوسه مصرف­کنندگان مواد (افیونی- مت آمفتامین) مؤثر بوده است. با این حال تفاوت معنی­داری بین دو گروه آزمایش از نظر تأثیرپذیری از مداخله درمانی وجود نداشت(05/0p greater than ) . تفاوت هر دو گروه آزمایش با گروه گواه معنی­دار بوده است (05/0p greater than ). نتیجه­ گیری: می­توان در کنار درمان‌های دارویی، از آموزش رفتار درمانی دیالکتیک بر وسوسه مردان با اعتیاد به مواد بهره برد.

Title

The Impact of Dialectical Behavior Therapy - based Intervention on Craving Men with Addiction Disorders (opioid - methamphetamine)

Abstract

Introduction: One of the most important social harms is drug addictive disorders. The present study was conducted aiming to investigate the effectiveness of dialectic behavioral therapy on the temptation of drug (opiate, met-amphetamine) users. Material and methods: The statistical population of the study included men with addiction to opium, Heroin, sheereh [boiled and refined opium residue] and glass referring to the addiction withdrawal and therapy centers  in the town of Shahreza. In order to administer intervention training sessions, 45 drug users were selected through non-probable available sampling method and put into experimental and control groups. 15 individuals were put into opiate drug experimental group, 15 into glass experimental method and 15 into the control group. The applied instrument was Beck’s questionnaire of tempting beliefs. The research design was semi-experimental with pretest, posttest and control group type. After conducting 11 sessions (ninety-minutes) of group teaching of dialectic behavioral therapy, the achieved data were analyzed through covariance method. Findings: the results showed that teaching independent variable was effective on drug (opiate, met-amphetamine) users while there was not a significant difference between the two experimental groups in case of the effectiveness of therapeutic intervention (p greater than 0.05). The difference between both experimental groups with the control group was significant (p greater than 0.05). Conclusion: Teaching dialectic behavioral therapy can be employed besides medication in treating temptation of men with drug addiction.