Persian Abstract

زمینه و هدف : در دنیای پر تلاطم امروز رضایتمندی از زندگی زناشویی رو به کاهش گذاشته و در این بین ارتباطات و نوع   نگاه افراد به زندگی می تواند سهم عمدهای در افزایش رضایتمندی داشته باشد . این مطالعه با هدف تعیین همبستگی مؤلفه ­ های هوش هیجانی و رضایتمندی زناشویی در اعضا هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی انجام گرفت .   مواد و روش ها : جامعه آماری این مطالعه توصیفی که در سال 1390 و در کلیه مراکز آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه   علوم پزشکی رفسنجان انجام شد، کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاه فوق الذکر بودند . شرکت کنندگان، به سوالات پرسشنامه   پاسخ دادند . با توجه به نوع مطالعه، از ضرایب Enrich و رضایتمندی زناشویی Bar-on های هوش هیجانی اجتماعی   همبستگی پیرسون و اسپیرمن و همچنین آزمون تی استفاده شد .   یافته ها : میزان رضایتمندی نسبی زناشویی در مطالعه حاضر 68 درصد و میانگین نمره هوش هیجانی 337 بود . در مجموع   هوش هیجانی و رضایتمندی زناشویی با متغیر جنسیت و سن ارتباط نداشتند . از میان ابعاد مختلف رضایتمندی زناشویی،   بعدهای روابط بین فردی و همدلی با متغیر جنسیت از نظر آماری رابطه معنیداری نشان داد . همچنین بین ابعاد هوش   هیجانی، فقط بعد مسئولیتپذیری بین زنان و مردان از نظر آماری اختلاف معنیداری داشت . نمره کل هوش هیجانی و   رضایتمندی زناشویی با جنس ارتباط معنیدار نداشت . در مجموع، تمامی مؤلفههای هوش هیجانی و رضایتمندی زناشویی   با یکدیگر رابطه آماری معنیداری داشتند. 37 درصد از رضایتمندی زناشویی توسط هوش هیجانی قابل پیشبینی بود .   نتیجه گیری : با توجه به ارتباط بالای هوش هیجانی با رضایتمندی زناشویی پیشنهاد میگردد سازمانهای متولی امور   آموزش در کشور، بیشتر به مقوله آموزش مهارتهای لازم جهت افزایش هوش هیجانی بپردازند تا باعث بهبود روابط زناشویی   و محکمتر شدن بنیان خانواده گردد .

Title

Relationship between the components of emotional intelligence and marital satisfaction in academic staff of Rafsanjan University of Medical Sciences

Abstract

Background and Objective: In today's world, MS (marital satisfaction) is diminishing. However,people attitudes to life, and communications, can increase satisfaction. This study was aimed toevaluate relation of EQ (emotional intelligence) and MS in the academic staff of Rafsanjan Universityof Medical sciences.Materials and Method: Research population included all faculty members in rafsanjan university ofmedical sciences, which 122 subjects completed Bar-On and Enrich questionnaires and data wereanalyzed with Pearson's and Spearman correlation coefficients and T test.Results: MS in this study was 68% and the average score of EQ 337. Overall, EQ and MS were notassociated with sex and age. Among the different dimensions MS, relationship between interpersonalrelations and empathy with the gender was statistically significant. Among the various dimensions ofEQ, only the responsibility had a significant relationship with gender. Total score of EQ and MS, werenot significantly correlated with sex. All components of EQ and MS had a significant relationship witheach other. 37% of marital satisfaction could be predicted by emotional intelligence.Conclusion: Due to the high relationship between EQ and MS, these findings recommended thatresponsible organizations for national education required to training more skills to increase EQ untilimprove marital relationships and more strength to the family.