Persian Abstract

مقدمه: اختلال هماهنگی رشدی مشکلاتی برای بسیاری از کودکان در مهارت­های حرکتی به وجود می­آورد، طراحی برنامه­های حرکتی مناسب از مهمترین عوامل کمک به این طیف از افراد جامعه می­باشد. یکی از برنامه‌هایی که در سال‌های اخیر نظر متخصصین رشد را به خود جلب کرده است تمرینات ثبات مرکزی است. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل کودکان با اختلال هماهنگی رشدی است. مواد و روش ­ها: تحقیق حاضر نیمه تجربی استکه در آنتعداد 30 کودک مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی، با دامنه سنی 9 تا 12 سال به صورت در دسترس انتخاب، و بعد از انجام پیش­آزمون مربوط به تعادل ایستا و تعادل پویا به صورت تصادفی در سه گروه (تمرینات ثبات مرکزی، فعالیت­های روزانه، کنترل) جای داده شدند. گروه تمرینات ثبات مرکزی به مدت 12جلسه‌ 45 دقیقه‌ای تمرینات ثبات مرکزی را اجرا کردند، گروه فعالیت­های روزانه در این مدت فعالیت­های معمول روزانه را انجام دادند و گروه کنترل فعالیتی نداشتند، در نهایت پس­آزمون به عمل آمد و نتایج ثبت گردید. جهت بررسی فرضیه­های تحقیق از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته ­ها: تفاوت معنی­داری بین سن (955/0p=)، وزن (425/0p=) و قد (515/0p=) آزمودنی­های سه گروه مشاهده نشد. تمرینات ثبات مرکزی منجر به بهبود تعادل آزمودنی­ها شد و گروه تمرینات ثبات مرکزی عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل و فعالیت­های روزانه در تعادل ایستا و پویا داشت (001/0 greater than p). علاوه بر این تفاوت معنی­داری در تعادل ایستا و پویا گروه فعالیت­های روزانه و کنترل یافت نشد (539/0p=). نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج پژوهش، می­توان از تمرینات ثبات مرکزی به عنوان مداخله­ای سودمند در جهت بهبود تعادل ایستا و پویای کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی استفاده کرد.

Title

The Effect of Core Stability Training on Static and Dynamic Balance in Children with Developmental Coordination Disorder

Abstract

Introduction: The developmental coordination disorder causes many problems in motor skills of children. Designing appropriate motor plans is important to help these children. The core stability training is one of the related programs which has attracted the attention of the experts of this field in recent years. This study was aimed to investigate the effect of core stability training on balance in children with developmental coordination disorder. Materials and Methods: In this quasi -experimental study, 30 children with developmental coordination disorder aged 9 to 12 years old were selected.  After static balance (Stork test) and dynamic balance (Star test) pre-tests, they were randomly divided into three groups: core stability training, daily activities, and control. The core stability exercise group conducted the core stability training for 16 sessions of 45 minutes. In this period, the daily activities group performed their daily routine activities. The control group had no activity. Finally, the post-test was conducted and the results were recorded. The research hypotheses were tested using one-way analysis of variance and Tukey post hoc test (p less than 0.05). Results: There was no significant difference among the three groups in terms of age (p=0.955), weight (p=0.425), and height (p=0.515). Also, the central stability exercises improved the subjects' balance. The central stability training group had a better performance in static and dynamic balance compared to the other two groups (p less than 0.001). In addition, there was no significant difference between daily activities group and control group in terms of static and dynamic balance (p=0.539). Conclusion: According to the findings, the core stability exercise may be used as a useful intervention to improve static and dynamic balance of children with developmental coordination disorder.