Persian Abstract

مقدمه: سلامت معنوی یکی از ابعاد مهم سلامت است که می‌تواند باعث ایجاد معنا و مفهوم در زندگی، امید و آرامش درونی در فرد گردد. از طرفی، خودکارآمدی قضاوت و اطمینان فرد در مورد توانایی‌های فردی است. با توجه به اهمیت سلامت معنوی و کارآمدی در دوران بارداری در این مطالعه رابطه بین سلامت معنوی و خودکارآمدی در زنان باردار مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش­ها: این مطالعه از نوع توصیفی است که بر روی200 زن باردار مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی-درمانی روستایی ارومیه در سال 1394 با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انجام شد. جهت سنجش سلامت معنوی از پرسش‌نامه سلامت معنوی Palutzian وEllison  و جهت بررسی خودکارآمدی از پرسش‌نامه خودکارآمدی عمومی Sherer استفاده شد. از آنالیز واریانس یک‌طرفه و رگرسیون خطی ساده جهت تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: نمره سلامت معنوی 4/43 درصد زنان باردار در حد متوسط بود و 6/56 درصد از سلامت معنوی بالا برخوردار بودند. هم‌چنین میانگین نمره خودکارآمدی زنان باردار 84/8± 73/63 بود. نتایج آنالیز واریانس یک‌طرفه نشان داد که سلامت معنوی با متغیرهای شغل، زمان حاملگی و سن ازدواج و خودکارآمدی نیز با متغیرهای زمان حاملگی و سن ازدواج ارتباط معنی‌دار داشت (05/0 p less than ). هم‌چنین بین سلامت معنوی و خودکارآمدی زنان باردار ارتباط مثبت و معنی­داری (79/0r=) وجود داشت (001/0 p less than ). نتایج رگرسیون نشان داد که سلامت معنوی قادر به تبیین 62/0 واریانس خودکارآمدی زنان باردار می‌باشد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه از اهمیت سلامت معنوی در پیش‌بینی خودکارآمدی زنان باردار حمایت می‌کند. بنابراین به نظر می‌رسد توجه به ارتقای سلامت معنوی در زنان باردار در بهبود خودکارآمدی این گروه مفید خواهد بود.

Title

The Relationship between Spiritual Health and Self-efficacy in Pregnant Women Referred to Rural Health Centers of Uremia in 2015

Abstract

Introduction: Spiritual health is an important aspect of health that can lead to the concept of meaning in life, hope and relaxation within the individual. Given the importance of spiritual health during pregnancy the spiritual health of pregnant women and its impact on the predicted efficacy as an important factor in health-related behaviors were examined. Materials and Methods: This Descriptive study was conducted on 200 pregnant women referred to rural health centers of Uremia using random cluster sampling during 2015. Spiritual health was assessed with Ellison-Paloutzian questionnaire and self-efficacy was assessed with Sheerer general self-efficacy questionnaire. Descriptive statistics and ANOVA test and linear regression methods were used to analyze the data Results: The results of this study showed that %43.4 of pregnant women had moderate Spiritual health and %56/6 had a high spiritual score. Also, the mean score of self-efficacy was 63.73± 8.84. Using analysis of variance showed that the spiritual health had significant relationship with job, gestational age and marriage age. Also, there was a significant relationship between self-efficacy and gestational age and marriage age. (p less than 0.05). The results showed that the spiritual health of pregnant women and self-efficacy had significant (p less than 0.001) positive correlation (r=0.79). Regression analysis showed that spiritual health significantly predicted 0.62 variance of self-efficacy for pregnant women. Conclusion: The findings of the study support that spiritual health is a tool for predicting self-efficacy among pregnant women. So, it should be considered in promoting spiritual well-being of pregnant women and improving their self-efficacy.